Η κολοκύθα έχει να κάνει με τη ζεστασιά. Δεν έχει να κάνει με τη γεύση, δεν έχει να κάνει με τις θερμίδες – έχει να κάνει με την αίσθηση. Καθώς τα κομμάτια κολοκύθας ψήνονται στο φούρνο, ο χώρος γεμίζει γαλήνη. Αυτό δεν είναι ένα ιδιότροπο φαγητό. Αυτό είναι φαγητό που ετοιμάζεται σιωπηλά — βράδυ, σπιτικό.
Η ψητή κολοκύθα ταιριάζει υπέροχα με βραδινά γεύματα. Είναι ελαφρύς, αλλά δεν πεινάει. Πλούσιο, αλλά όχι βαρύ. Μετά από αυτό, δεν θέλετε να ξαπλώσετε από την κούραση – απλώς θέλετε να καθίσετε σε μια κουβέρτα. Και είναι αυτή η δράση – χωρίς βιασύνη, χωρίς καταπόνηση – που δημιουργεί την κατάσταση όταν το σώμα σε ευχαριστεί.
Πολλοί άντρες δεν είναι συνηθισμένοι σε δείπνα με λαχανικά. Αλλά όταν η κολοκύθα γίνεται καλεσμένη στο τραπέζι τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, δεν είναι η διατροφή που αλλάζει, αλλά ο ρυθμός. Επειδή μερικές φορές το δείπνο δεν έχει να κάνει με το φαγητό. Πρόκειται για υποστήριξη.